Het was in maart van dit jaar dat wij contact kregen met de Bewonersraad van de woningcoöperatie 'Delta Wonen' in de gemeente Kampen. Zij hadden van diverse bewoners al in 2016 klachten (vertragingen, slechte voorzieningen en minimale service) ontvangen over het Openbaar Vervoer en dan met name de stadsbussen in Kampen.

Vervolgens kwam begin 2017 het bericht bij hen binnen dat de provincie de stadsbus lijn 11 zou willen gaan opdoeken in het kader van ‘noodzakelijke’ bezuinigingen. Begin 2018 heeft een vertegenwoordiging van de bewonersraad een enquete onder hun bewoners uitgevoerd en daarbij werden de klachten nog concreter. Bovendien vonden de meeste mensen het ‘onbestaanbaar’ dat de stadsbus in hun stad zou gaan verdwijnen....

Vervolgens hebben zij, met de enquete-uitslagen in de hand, zich tot de provincie gericht. De reactie was met name dat ‘de participatie uit de samenleving werd uitgedaagd om het op te gaan pakken’. Zij kwamen na veel reken- en ander werk tot de slotsom dat de buslijn kan worden gehandhaafd, als er kosten-efficiënter gereden wordt en er enkele aangepaste diensten op de avonden en op de zondagen worden toegevoegd. Dat alles kreeg als motto ‘een grote bus als het moet en een kleine bus als het kan....’

Met dat plan is men naar de provincie gegaan en in eerste instantie werd er door de ambtenaren positief op gereageerd. Men zou spoedig iets terughoren, maar het bleef bijna 2 maanden stil.... Men gaf de moed echter niet op en nam contact op met de gedeputeerde en met de lokale wethouder. Laatstgenoemde gaf aan het al te hebben opgegeven en ‘bezig te zijn met een alternatief: leenfietsen.....’ Uiteindelijk heeft men zich maar tot de provinciale politiek gewend en hebben wij (GroenLinks, mede namens de SP, PvdA en 50+) het onderwerp geagendeerd.

En toen geschiede het wonder: men kwam ineens wel in gesprek met de provincie die zich nu wel constructief opstelde... Inmiddels heeft een eerste behandeling in de commissie 'Verkeer en Vervoer plaatsgevonden en hebben we goede hoop op een oplossing..... In bijgaand filmpje is mijn ‘slotwoord’ van die commissie-vergadering te zien.

Dat PARTICIPEREN niet voor iedereen een eenvoudige klus is wordt uit dit voorbeeld wel duidelijk. Hierbij dus enkele leerpunten n.a.v. deze casus:

  • als je een oplosbaar probleem in je omgeving signaleert verzamel dan enkele mede-standers om je heen, want alleen lukt het je (bijna) nooit....;
  • zorg dat je in de ‘werkgroep’ zowel juridische, als financiële, als inhoudelijke deskundigheid die met elkaar een notitie kunnen schrijven;
  • ga er niet vanuit dat zo’n varkentje in 2 maanden kan worden gewassen, want ambtelijke molens draaien niet altijd snel....;
  • geef het na een eerste (of tweede of derde....) tegenvallende reactie niet op, maar neem even pauze en bedenk een nieuwe ‘route’;
  • vergeet niet dat er naast ambtenaren ook wethouders, gedeputeerden, politici (lokaal, maar ook provinciaal), ombudsmannen, enz. bestaan die ook zijn te raadplegen;
  • als je het op kunt brengen, dan helpt het om constructief en positief te blijven: houd de moed er in!!!
  • probeer bij een alternatief ook rekening te houden met de andere kant (de standpunten van gemeente, provincie of anderen), want als hè daar wat kennis van hebt / rekening mee houdt, dan heb je meer kans van slagen: het beroemde Nederlandse ‘polderen’.....

Deze lijst is uiteraard niet volledig, maar als richtlijn voor anderen wellicht bruikbaar.



Kees Slingerland, GroenLinks-Statenlid Overijssel